بسم الله الرحمن الرحیم
دو چيز را هميشه فراموش كن :
« خوبي » كه به كسي مي كني ؛
« بدي » كه كسي به تو مي كند .
...
...
هميشه به ياد داشته باش :
در مجلسي وارد شدي « زبانت » را نگه دار ،
در سفره اي نشستي شكمت را نگه دار ،
در خانه اي وارد شدي « چشمانت » را نگه دار ،
در نماز ايستادي « دلت » را نگه دار .
...
...
دنيا دو روز است :
يك روز با تو
و
يك روز عليه تو
روزي كه با توست « مغرور مشو » و
روزي كه عليه توست « مايوس نشو » ،
چرا كه هر دو پايان پذيرند .
...
...
به چشمانت بياموز كه هر كسي « ارزش نگاه » ندارد
به دستانت بياموز كه هر گلي « ارزش چيدن » ندارد
به دلت بياموز كه هر عشقي « ارزش پرورش » ندارد
...
...
دو چيز را از هم جدا كن :
« عشق »
و
« هوس »
چون اولي « مقدس » است
و دومي « شيطاني » !!
اولي تو را به « پاكي » مي برد
و دومي به « پليدي » .
...
...
در دنيا فقط 3 نفر هستند كه بدون هيچ چشمداشت و منتي
و فقط به خاطر خودت خواسته هايت را بر طرف ميكنند ...
« پدر »
و
« مادرت »
و « نفر سومي » كه خودت پيدايش ميكني .
مواظب باش كه از دستش ندهي و بدان كه تو هم براي او نفر سوم خواهي بود .
...
...
« چشم »
و
« زبان » ،
دو سلاح بزرگ در نزد تواند ،
چگونه از آنها استفاده ميكني ؟
مانند « تيري زهرآلود »
يا
« آفتابي جهان تاب » ،
« زندگي گير »
يا
« زندگي بخش » ؟
...
...
بدان كه « قلبت » كوچك است ؛
پس نميتواني تقسيمش كني !!
هرگاه خواستي آنرا ببخشي با « تمام وجودت ببخش » كه كوچكيش جبران شود .
...
...
هيچگاه « عشق » را
با « محبت » ،
« دلسوزي » ،
« ترحم »
و
« دوست داشتن »
يكي ندان ...
همه اينها اجزاء كوچكتر « عشق » هستند نه خود « عشق » .
...
...
هميشه با « خدا » درد دل كن نه با خلق خدا
و فقط به او « توكل » كن .
آنگاه مي بيني كه چگونه قبل از اينكه خودت دست به كار شوي ،
كارها به خوبي پيش مي روند .
...
...
از خدا خواستن « عزت » است ،
اگر برآورده شود « رحمت » است
و اگر نشود « حكمت » است .
از خلق خدا خواستن « خفت » است ،
اگر برآورده شود « منت » است ،
اگر نشود « ذلت » است .
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
پس هر چه مي خواهي از « خدا » بخواه
و در نظر داشته باش كه براي او غير ممكن وجود ندارد
و
تمام غير ممكن ها فقط براي شماست ...
